παρακρέκω

Α

(για τη γλώσσα) βρίσκομαι, είμαι σε δυσαρμονία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)-* + κρέκω «χτυπώ τις χορδές έγχορδου οργάνου, παίζω όργανο»].